-
1 zakorze|nić się
pf — zakorze|niać się impf v refl. 1. (utrwalić się) [zwyczaj, przyzwyczajenie] to take hold- zakorzenić się w kimś [nawyk] to grow on sb2. (związać się) [osoba] to put down roots 3. Bot. [roślina] to take rootThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zakorze|nić się
-
2 zagnieździć się
pf.- gnieżdżę -gnieździsz, zagnieżdżać się ipf.1. (= założyć gniazdo) nest.2. (= zapanować) prevail; (= zakorzenić się) take root.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zagnieździć się
-
3 zakorzeniać się
impf ⇒ zakorzenić się* * *( o roślinach) to (take) root; (przen: o zwyczajach, nawykach) to take rootThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zakorzeniać się
-
4 zakorzeniać
ipf.zakorzenić pf. instil, inculcate.ipf.zakorzenić się pf.1. (= zapuszczać korzenie) take root, root.2. (= wchodzić w zwyczaj) take root.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zakorzeniać
См. также в других словарях:
zakorzeniać się – zakorzenić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o roślinach: puszczać korzenie, wrastać w coś korzeniami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Młode roślinki już się zakorzeniają. Wsadź gałązkę, powinna się szybko zakorzenić. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakorzenić — dk VIa, zakorzenićni, zakorzenićnił, zakorzenićniony zakorzeniać ndk I, zakorzenićnia, zakorzenićają, zakorzenićał, zakorzenićany «wpoić coś komuś, zaprowadzić coś gdzieś» Zakorzeniona nienawiść. Zakorzenione nawyki. zakorzenić się zakorzeniać… … Słownik języka polskiego
zagnieździć się — dk VIa, zagnieździć sięgnieżdżę się, zagnieździć siędzisz się, zagnieździć sięgnieźdź się, zagnieździć siędził się rzad. zagnieżdżać się ndk I, zagnieździć sięam się, zagnieździć sięasz się, zagnieździć sięają się, zagnieździć sięaj się,… … Słownik języka polskiego
rozkorzenić się — dk VIa, rozkorzenić sięni się, rozkorzenić sięnił się rozkorzeniać się ndk I, rozkorzenić sięnia się, rozkorzenić sięają się, rozkorzenić sięał się «szeroko zapuścić korzenie, rozkrzewić się» Rozkorzeniły się bluszcze. przen. «wejść w zwyczaj,… … Słownik języka polskiego
przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… … Słownik języka polskiego
wrosnąć — + rzad. wróść dk Vc, wrosnę, wrośniesz, wrośnij, wrósł, wrosła, wrośli, wrósłszy wrastać ndk I, wrosnąćam, wrosnąćasz, wrosnąćają, wrosnąćaj, wrosnąćał 1. «rosnąc zakorzenić się, rozwijając się zagłębić się w podłoże» Drzewa głęboko wrosły w… … Słownik języka polskiego
zakorzeniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zakorzeniaćam, zakorzeniaća, zakorzeniaćają, zakorzeniaćany {{/stl 8}}– zakorzenić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zakorzeniaćnię, zakorzeniaćni, zakorzeniaćeń, zakorzeniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że coś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
